'Ik hoop eigenlijk dat je professionele hulp hebt aan wie je dit probleem ook voor kunt leggen. Als je die nog niet hebt dan is het goed om daarnaar op zoek te gaan', maakt ds. J. A. J. Pater duidelijk. 'Wat denk ik ook belangrijk is in jouw omstandigheden is om een goede balans te zoeken tussen het behouden van sociale contacten en het nemen van rust en herstel tijd. Dan is het goed als je waardering uitspreekt voor de goede bedoelingen van de ander. Maar je mag ook naar goedbedoelende gemeenteleden wel eerlijk je grenzen aangeven.

Je zegt dat de eredienst je niets brengt. Maar weet je dat wel zeker? Misschien krijg je wel meer mee en brengt het je wel meer dan je jezelf bewust bent? Nu kan ik me voorstellen dat het je voor je gevoel niets brengt. En ik kan me levendig voorstellen dat dit een heel erg nare ervaring is. Natuurlijk wil je jezelf graag op de preek concentreren. Maar als dat niet lukt, dan weet de Heere dat ook. Kan het feit dat je jezelf hier zo voor inspant er misschien voor zorgen dat de kerkgang zoveel energie kost? Natuurlijk wil je graag dat de preek blijft hangen, maar als dat niet gebeurt dan wil het toch ook niet zeggen dat je voor niets geweest bent? 

Begrijp me goed: Het kan echt wel zo zijn dat de gang naar de eredienst door ziekte (en dat kan ook psychisch zijn) onmogelijk is. En dat kan in jouw geval ook zo zijn. Dat kan ik niet inschatten. Maar soms kan misschien in de eredienst aanwezig zijn en alles over je heen laten komen ook rust geven en bijdragen aan herstel?', aldus de hervormde predikant uit Doornspijk.